ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια



Η Αγία Αικατερίνη ή Αικατερίνη της Αλεξάνδρειας, γνωστή και ως Μεγαλομάρτυς Αγία Αικατερίνη και κατά τους υμνολόγους της Ορθόδοξης Εκκλησίας Αικατερίνα, πιστεύεται ότι υπήρξε σημαντική στοχάστρια κατά τον πρώιμο 4ο αιώνα.

Πιστεύεται επίσης ότι έζησε επί εποχής Μαξιμίνου, απόλυτου άρχοντα της Αιγύπτου, ιδιαίτερου χριστιανομάχου και ότι ήταν βασιλικού γένους, όντας κόρη του αριστοκράτη τότε Κώνστα. Έτυχε μεγάλης μόρφωσης και ήταν κάτοχος των λατινικής γλώσσας και της ελληνικής φιλολογίας. Σπούδασε φιλοσοφία και ρητορική και πολλές ξένες γλώσσες της εποχής της. Από νεαρή ηλικία προσελκύσθηκε από την χριστιανική διδασκαλία την οποία μελέτησε και αφού ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, εργάσθηκε με έντονη δράση και ενθουσιασμό για την διάδοσή του επιτυγχάνοντας πολλά χάριν της ρητορικής της δεινότητας και των πολλών γνώσεών της. Την Αικατερίνη όμως εκτός της σοφίας και των αρετών της, την διέκρινε και το σπάνιο κάλλος της μορφής της. Λέγεται ότι στην ηλικία των 18 ετών επισκέφτηκε τον Ρωμαίο αυτοκράτορα, ο οποίος ήταν πιθανόν ο Μαξιμίνος Β ή ο Μαξέντιος, και προσπάθησε να τον πείσει για το ότι ήταν εσφαλμένοι οι διωγμοί που διεξήγε κατά των Χριστιανών (ενώ πέτυχε να μεταστρέψει στον Χριστιανισμό την γυναίκα του αυτοκράτορα).

Τούτο προήλθε από μία σύγχυση με μια ωραιότατη ατιστοκράτιδα της Αλεξάνδρειας που είχε αποκρούσει τις ακόλαστες προτάσεις του Μαξιμίνου και εξ αυτού τιμωρήθηκε με δήμευση όλης της περιουσίας της υπ΄ αυτόν, της οποίας την ιστορία είχε γράψει ο εκκλησιαστικός συγγραφέας του 4ου αιώνα Ευσέβιος.
Η σύγχυση όμως αυτή διαλύθηκε πρώτα από την διαπίστωση ότι ουδεμία τέτοια λεπτομέρεια του βίου της Αγίας δεν αναφέρεται στη βιογραφία εκείνης και ούτε του μαρτυρικού της θανάτου, αλλά και από στοιχεία (σχόλια) από άλλο συγγραφέα βεβαιώνεται ότι η περί ής ο λόγος Αλεξανδρινή αριστοκράτιδα λεγόταν Δωροθέα. Πάντως η Αγία Αικατερίνη από νεαρότατη ηλικία είχε δείξει ασυνήθη ευσέβεια και προσήλωση στα Θεία όπου και ο θρύλος ότι δέχθηκε το "δακτυλίδι πνευματικής μνηστείας" από μέρους του Χριστού που της προσκόμισε η αειπάρθενος Μητέρα Του ή κατ΄ άλλους από τον Ίδιον.

Ιστορία

Δυστυχώς για την δράση και την ζωή της Αγίας δεν υπάρχουν ιστορικές πληροφορίες αλλά και μέχρι του τέλους του 9ου αιώνα και με δεδομένο ότι η εποχή του μαρτυρικού της θανάτου προσδιορίσθηκε περί το 307 υπάρχει σιωπή πέντε αιώνων η οποία είναι αδύνατον να μη προσδώσει στις κατοπινές πληροφορίες κάποιες αοριστίες χωρίς αυτές όμως να σημαίνουν πως η σχετική παράδοση περί της Αγίας Αικατερίνης στερούνται ιστορικής βάσης, όπου και ο λόγος της αναγκαίας καταγραφής των.

Έτσι πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι η Αικατερίνη (αιέν καθαρινά, δηλαδή "η πάντοτε αγνή") πιθανόν να μην υπήρξε και ότι ήταν μάλλον μια εξιδανικευμένη παρά ιστορική μορφή.[1] Σίγουρα απετέλεσε ένα αντίπαλο δέος στην Ελληνίδα φιλόσοφο Υπατία κατά τη μεσαιωνική σκέψη· και εικάζεται ότι επινοήθηκε η μορφή αυτή με αυτό τον σκοπό υπόψη. Παρόμοια με την Υπατία, λέγεται ότι ήταν σοφή (ιδιαιτέρως όσον αφορά στη φιλοσοφία και τη θεολογία), πολύ όμορφη, αγνή, και ότι δολοφονήθηκε άγρια λόγω της δημόσιας έκθεσης τής πίστης της - 105 χρόνια προ του θανάτου της Υπατίας (αν και τα πρώτα κείμενα που την αναφέρουν, ή οι διάφορες παραλλαγές τους, χρονολογούνται πολύ αργότερα).

Εξιστόρηση θρύλων

Σύμφωνα με τους θρύλους (παράδοση) και τα Συναξάρια της Αγίας Αικατερίνης, όταν πληροφορήθηκε ο Αυτοκράτορας Μαξιμίνος όσα διαδίδονταν περί των ιδεών της και του τρόπου της ζωής της Αγίας, ανέθεσε σε πενήντα ή κατ΄ άλλους σε εκατόν πενήντα περίφημους ρήτορες, (ο αριθμός εξ αντιθέτου χαρακτηρίζει την ρητορική δεινότητα της Αγίας), προκειμένου συζητώντας μαζί της να της αποδείξουν το αβάσιμο και στρεβλό των ιδεών (δοξασιών) της. Αποτέλεσμα όμως υπήρξε το αντίθετο. Η Αικατερίνη με την κομψότητα του λόγου της και των επιχειρημάτων της «εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών, του πνεύματος την μαχαίραν» (κατά το απολυτίκιο της Αγίας). Αλλά ακόμη και τα σοφά της επιχειρήματα, με την πειστική ανάπτυξη των ιδεών της, κατάφεραν να προσηλυτίσουν αυτούς οι οποίοι τελικά ασπάσθηκαν τον Χριστιανισμό. Όταν ο Αυτοκράτορας έμαθε το αποτέλεσμα οργίσθηκε τόσο που διέταξε την θανατική καταδίκη όλων στη πυρά στο μέσον της πόλης την δε Αικατερίνη σε μαρτύρια μέχρι θανάτου της.

Στην αρχική φυλάκιση η νεαρή Αγία υπέμεινε τις πιέσεις και τις κακουχίες με θάρρος και υπομονή που αντλούσε από την δύναμη της βαθιάς της πίστης. Όταν στη συνέχεια έμαθε η Αυγούστα Φαυστίνα τον λόγο της καταδίκης της Αγίας θαύμασε την καρτερικότητά της και ζήτησε να την επισκεφθεί η οποία και έγινε με συνοδεία 200 στρατιωτών υπό τον Φρούραρχο Πορφυρίωνα ή Πορφύριο οι οποίοι τελικά κατηχήθηκαν στη νέα θρησκεία. Τότε ο Αυτοκράτορας διέταξε τον αποκεφαλισμό της Φαυστίνας και της ακολουθίας της και την τελική πλέον εκτέλεση της Αγίας. Μέσον θανάτωσης ήταν ο "βασανιστικός τροχός" που έμοιαζε με τροχό η περιφέρεια του οποίου έφερε καρφιά (ήλους) που ετίθετο σε κίνηση με σχοινιά και τροχαλίες πλησιάζοντας αργά το ιστάμενα δεμένο σώμα του καταδίκου) με συνέπεια τις αρχικές εκδορές μέχρι διαμελισμού. Ο θρύλος στο σημείο αυτό αναφέρει πως τα καρφιά του τροχού όταν πλησίασαν το σώμα της Αγίας αυτά ένα-ένα αποσπόταν ή θραυόταν. Κατ΄ άλλο θρύλο ο εν λόγω τροχός πριν πλησιάσει το σώμα της Αγίας διαλύθηκε "στα εξ ων συνετέθη". Έτσι και αποφασίσθηκε τελικά ο αποκεφαλισμός της Αγίας που όταν συνέβει αυτός οι παριστάμενοι αντιλήφθηκαν να ρέει γάλα αντί αίμα.

Στη συνέχεια δι' άλλου θρύλου το πάναγνο σώμα της Αγίας μεταφέρθηκε υπό "πτερύγων αγγέλων" στο όρος Σινά της ομώνυμης χερσονήσου όπου επί αιώνες έμεινε άταφο, κατά τους βιογράφους της και την ιερή παράδοση, μέχρι τον 6ο αιώνα, όπου ερημίτες μοναχοί της περιοχής μέσω οράματος ειδοποιήθηκαν και κατέβασαν από το όρος το σώμα της Αγίας το οποίο και εναπόθεσαν σε μαρμάρινη θήκη. Στη συνέχεια ενημερώθηκε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο οποίος και έκτισε τη γνωστή ιερή Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά και την εκκλησία (καθολικό) της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (που κτίσθηκε μεταξύ 548-565) εντός της οποίας και τοποθετήθηκε η μαρμάρινη θήκη εξ ου και το όνομα της εκκλησίας Αγία Αικατερίνη. Στη Μονή αυτή διασώζεται ένα σημαντικό θησαυροφυλάκιο της πρώιμης Χριστιανικής τέχνης, αρχιτεκτονικής και εικονογραφημένων χειρογράφων, οι δε μοναχοί αυτής είναι Έλληνες.
Σύμφωνα με μια άλλη ακόμη εκδοχή του θρύλου, έχοντας απορρίψει η Αικατερίνη πολλές γαμήλιες προτάσεις, ανέβηκε στους ουρανούς κατά τη διάρκεια οράματος και μνηστεύθηκε τον Χριστό από την Παρθένο Μαρία - το αρχαίο θέμα του μυστικού γάμου με μια θεότητα που είναι σύνηθες στην εκστατική μυθολογία της ανατολικής Μεσογείου και της Μικράς Ασίας.(ΜΗΠΩΣ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΒΥΛΛΑ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ??)

Ιερά λείψανα όμως της Αγίας Αικατερίνης της Μεγαλομάρτυρος φέρονται να επιδεικνύονται από τα μέσα του 11ου αιώνα και στη νορμανδική πόλη Ρουάν, όπου κατά τους καθολικούς τα έφερε εκεί περί το 1027 ο ερημίτης μοναχός Συμεών.
ΠΗΓΗ:http://nebesnyel.phpbb30.com/board/topic-t480.html

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΙΒΥΛΛΑΣ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

κεφ. 13. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΙΒΥΛΛΑΣ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Οι χρησμοί των Σιβυλλών, όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενο κεφάλαιο, εφυλάσσοντο από δέκα ένοπλους άνδρες στον ναό του Διός στο Καπιτώλιο της Ρώμης. Μεταξύ αυτών των χρησμών, όπως μας πληροφορεί ο Μάρκος Αντίμαχος, μόνον οι χρησμοί της Σίβυλλας της Ερυθραίας ήταν υπογεγραμμένοι με το όνομά της. Όλοι οι άλλοι χρησμοί ήταν ανυπόγραφοι και ημιτελείς.

Μεταξύ των υπογεγραμμένων χρησμών της Ερυθραίας υπήρχε και ένας χρησμός που προανήγγειλε την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

Ο πρώτος άνθρωπος που διέσωσε και διακήρυξε δημόσια αυτόν τον χρησμό, μετά Χριστόν, ήταν ο Μέγας Κωνσταντίνος!

Το Πάσχα του 325 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος απηύθυνε έναν λόγο προς τους «Αγίους Συλλόγους» του Χριστιανισμού. Ο τίτλος αυτού του λόγου, όπως καταγράφηκε από τον Ευσέβιο που ήταν παρών στην σύνοδο, ήταν «Βασιλέως Κωνσταντίνου λόγος ον έγραψε τω των αγίων συλλόγω» (Οration to the Saints).

Ο Robin Lane Fox, καθηγητής Κλασσικής και Αρχαίας Ιστορίας στο New College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, στο έργο του Pagans and Christians (σελ. 643), προτείνει ότι ο Κωνσταντίνος απηύθυνε τον λόγο του προς τους Αγίους Συλλόγους το Πάσχα του 325 μ.Χ., ημέρα Μεγάλη Παρασκευή.

Σύμφωνα με τον επίσης καθηγητή Ιστορίας, H.W. Parke, αλλά και πολλούς άλλους σύγχρονους κριτικούς, ο συγκεκριμένος λόγος του Κωνσταντίνου, όπως ακριβώς καταγράφηκε από τον Ευσέβιο, είναι αυθεντικός.

Γράφει ο καθηγητής H.W. Parke: «This document has often been suspected as a later forgery, but recent opinionseems to agree on its authenticity», δηλαδή, «Αυτό το έγγραφο έχει συχνά υποπτευθεί ότι είναι μία μεταγενέστερη πλαστογραφία, όμως η νεότερη κριτική φαίνεται ότι συμφωνεί για την αυθεντικότητά του» (H.W. Parke, Sibylsand the Sibylline Prophecy in classical Antiquity, σελ. 164).

Το αρχαιότερο χειρόγραφο που περιέχει τον λόγο του Κωνσταντίνου χρονολογείται στον 10ο μ.Χ. αιώνα και φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού (κώδιξ Vat gr. 149).

Στον λόγο αυτό ο Μέγας Κωνσταντίνος εκφράζει την βαθιά του πίστη στο πρόσωπο του Χριστού και επικαλείται διάφορες μαρτυρίες για να διακηρύξει την Θεότητά Του. Μεταξύ αυτών των μαρτυριών περιλαμβάνει και την προφητεία της Σίβυλλας της Ερυθραίας περί της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού. Γράφει ο Κωνσταντίνος στον λόγο του:

Η ΤΟΙΝΥΝ ΕΡΥΘΡΑΙΑ ΣΙΒΥΛΛΑ, ΦΑΣΚΟΥΣΑ ΕΑΥΤΗΝ ΕΚΤΗ ΓΕΝΕΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ, ΙΕΡΕΙΑ ΗΝ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ, ΔΙΑΔΗΜΑ ΕΠΙ ΙΣΗΣ ΤΩ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΩ ΥΠΟ ΑΥΤΗΣ ΘΕΩ ΦΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΙΠΟΔΑ ΠΕΡΙ ΟΝ Ο ΟΦΙΣ ΕΙΛΕΙΤΟ ΠΕΡΙΕΠΟΥΣΑ, ΑΠΟΦΟΙΒΑΖΟΥΣΑ ΤΕ ΤΟΙΣ ΧΡΩΜΕΝΟΙΣ ΑΥΤΗ… ΑΥΤΗ ΤΟΙΝΥΝ ΕΙΣΩ ΤΩΝ ΑΔΥΤΩΝ ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΑΚΑΙΡΟΥ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ ΠΡΟΑΧΘΕΙΣΑ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΕΠΙΠΝΟΙΑΣ ΟΝΤΩΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΜΕΣΤΗ, ΔΙΑ ΕΠΩΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΠΡΟΕΘΕΣΠΙΣΕΝ, ΣΑΦΩΣ ΤΑΙΣ ΠΡΟΤΑΞΕΣΙ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, ΗΤΙΣ ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ, ΔΗΛΟΥΣΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑΝ ΤΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΤΕΛΕΥΣΕΩΣ: ΙΔΡΩΣΕΙ ΓΑΡ ΧΘΩΝ ΚΡΙΣΕΩΣ ΣΗΜΕΙΟΝ ΟΤ’ ΕΣΤΑΙ. ΗΞΕΙ Δ’ ΟΥΡΑΝΟΘΕΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΙΩΣΙΝ Ο ΜΕΛΛΩΝ, ΣΑΡΚΑΠΑΡΩΝ ΠΑΣΑΝ ΚΡΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΝ ΑΠΑΝΤΑ. ΟΨΟΝΤΑΙ ΔΕ ΘΕΟΝ ΜΕΡΟΠΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΟΙ, ΥΨΙΣΤΟΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΠΙ ΤΕΡΜΑ ΧΡΟΝΟΙΟ ΣΑΡΚΟΦΟΡΩΝ ΨΥΧΑΣ Δ’ ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙ ΒΗΜΑΤΙ ΚΡΙΝΕΙ. ΧΕΡΣΟΣ ΟΤΑΝ ΠΟΤΕ ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ ΚΑΙ ΑΚΑΝΘΑ ΓΕΝΗΤΑΙ. ΡΙΨΩΣΙΝ Τ’ ΕΙΔΩΛΑ ΒΡΟΤΟΙ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ. ΕΚΚΑΥΣΗ ΔΕ ΤΟ ΠΥΡ ΟΥΡΑΝΟΝ ΗΔΕ ΘΑΛΑΣΣΑΝ. ΙΧΝΕΥΟΥΝ ΡΗΞΗ ΤΕ ΠΥΛΑΣ ΕΙΡΚΤΗΣ ΑΙΔΑΟ. ΣΑΡΞ ΤΟΤΕ ΠΑΣΑ ΝΕΚΡΩΝ ΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΝ ΦΑΟΣ ΗΞΕΙ. ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΝΟΜΟΥΣ ΤΕ ΤΟ ΠΥΡ ΑΙΩΣΙΝ ΕΛΕΓΞΕΙ. ΟΠΠΟΣΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΑΣ ΕΛΑΘΕΝ, ΤΟΤΕ ΠΑΝΤΑ ΛΑΛΗΣΕΙ. ΣΤΗΘΕΑ ΓΑΡ ΖΟΦΟΕΝΤΑ ΘΕΟΣ ΦΩΣΤΗΡΣΙΝ ΑΝΟΙΞΕΙ. ΘΡΗΝΟΣ Τ’ ΕΚ ΠΑΝΤΩΝ ΕΣΤΑΙ ΚΑΙ ΒΡΥΓΜΟΣ ΟΔΟΝΤΩΝ. ΕΚΛΕΙΨΕΙ ΣΕΛΑΣ ΗΕΛΙΟΥ ΑΣΤΡΩΝ ΤΕ ΧΟΡΕΙΑΙ, ΟΥΡΑΝΟΝ ΕΙΛΙΞΕΙ, ΜΗΝΗΣ ΔΕ ΤΕ ΦΕΓΓΟΣ ΟΛΕΙΤΑΙ. ΥΨΩΣΕΙ ΔΕ ΦΑΡΑΓΓΑΣ, ΟΛΕΙ Δ’ ΥΨΩΜΑΤΑ ΒΟΥΝΩΝ. ΥΨΟΣ Δ’ ΟΥΚ ΕΤΙ ΛΥΓΡΟΝ ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣΙ ΦΑΝΕΙΤΑΙ, ΙΣΑ Τ’ ΟΡΗ ΠΕΔΙΟΙΣ ΕΣΤΑΙ, ΚΑΙ ΠΑΣΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΟΥΚ ΕΙΣ ΠΛΟΥΝ ΕΙΞΕΙ. ΓΗ ΓΑΡ ΦΡΥΧΘΕΙΣΑ ΚΕΡΑΥΝΩ. ΣΥΝ ΠΗΓΑΙΣ ΠΟΤΑΜΟΙ ΤΕ ΚΑΧΛΑΖΟΝΤΕΣ ΛΕΙΨΟΥΣΙΝ. ΣΑΛΠΙΓΞ Δ’ ΟΥΡΑΝΟΘΕΝ ΦΩΝΗΝ ΠΟΛΥΘΡΗΝΟΝ ΑΦΗΣΕΙ, ΩΡΥΟΥΣΑ ΜΥΣΟΣ ΜΕΛΕΟΝ ΚΑΙ ΠΗΜΑΤΑ ΚΟΣΜΟΥ. ΤΑΡΤΑΡΟΕΝ ΔΕ ΧΑΟΣ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟΤΕ ΓΑΙΑ ΧΑΝΟΥΣΑ. ΗΞΟΥΣΙΝ Δ’ ΕΠΙ ΒΗΜΑ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΗΕΣ ΑΠΑΝΤΕΣ. ΡΕΥΣΕΙ Δ’ ΟΥΡΑΝΟΘΕΝ ΠΟΤΑΜΟΣ ΠΥΡΟΣ ΗΔΕ ΘΕΕΙΟΥ. ΣΗΜΑ ΔΕ ΤΟΙ ΤΟΤΕ ΠΑΣΙ ΒΡΟΤΟΙΣ ΑΡΙΔΕΙΚΕΤΟΝ ΟΙΟΝ ΤΟ ΞΥΛΟ ΕΝ ΠΙΣΤΟΙΣ, ΤΟ ΚΕΡΑΣ ΤΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟΝ ΕΣΤΑΙ. ΑΝΔΡΩΝ ΕΥΣΕΒΕΩΝ ΖΩΗ, ΠΡΟΣΚΟΜΜΑ ΤΕ ΚΟΣΜΟΥ, ΥΔΑΣΙ ΦΩΤΙΖΟΝ ΚΛΗΤΟΥΣ ΕΝ ΔΩΔΕΚΑ ΠΗΓΑΙΣ. ΡΑΒΔΟΣ ΠΟΙΜΑΙΝΟΥΣΑ ΣΙΔΗΡΕΙΗ ΓΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ. ΟΥΤΟΣ Ο ΝΥΝ ΠΡΟΓΡΑΦΕΙΣ ΕΝ ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΟΙΣ ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΣΩΤΗΡ ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ Ο ΠΑΘΩΝ ΕΝΕΧ’ ΗΜΩΝ.

Η Σίβυλλα λοιπόν η Ερυθραία, η οποία παραδέχεται ότι γεννήθηκε την έκτη γενεά μετά τον κατακλυσμό, ήταν ιέρεια του Απόλλωνος και φορώντας στέμμα παρόμοιας αξίας με τον θεό ο οποίος λατρεύεται από αυτήν, και τον τρίποδα φροντίζοντας γύρω από τον οποίο ήταν περιτυλιγμένος όφις και με την βοήθεια του θεού Απόλλωνος προεφήτευε εις αυτούς που την είχαν ανάγκη... Αυτή λοιπόν κάποτε αφού προχώρησε εις τα άδυτα της γενομένης σε ακατάλληλο καιρό θεοευσέβειας και αφού επληρώθη πράγματι από θεία έμπνευση, διά των επών της προεφήτευε τα μέλλοντα σχετικά με τον Θεό με σαφήνεια, σύμφωνα προς τις τοποθετήσεις των πρώτων γραμμάτων τα οποία αποτελούν την ακροστιχίδα, αποκαλύπτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ιστορία της καθόδου του Ιησού επί της γης: «Θα ιδρώσει η γη, όταν έλθει η ώρα της Κρίσεως.Θα έλθει από τον ουρανό, ο μέλλων βασιλεύς εις τους αιώνεςδια να κρίνει καθένα που φέρει σάρκα και όλον ανεξαιρέτως τον κόσμο.Θα ιδούν τον Θεό άνθρωποι, πιστοί και άπιστοι,Ύψιστο, μετά των αγίων, εις το τέλος του χρόνουμε σάρκα, κρίνοντας επί βήματος τις ψυχές των ανθρώπων. Όταν κάποτε ο κόσμος όλος γίνει άγονος και γεμάτος αγκάθια.Θα απορρίψουν οι άνθρωποι τα είδωλα και όλον γενικά τον πλούτο.Θα κατακαύσει το πυρ την γη, τον ουρανό ακόμη και την θάλασσα.Ανιχνεύοντας θα πυρπολήσει τις πύλες της φυλακής του Άδη.Τα σώματα τότε όλων των ανθρώπων θα έλθουν εις το φως της ελευθερίας των αγίων·τους παράνομους τότε το πυρ θα ελέγχει εις τους αιώνες.Όσα κάποιος έπραξε κρυφά, τότε όλα θα τα μαρτυρήσει.Διότι τα σκοτεινά στήθη, ο Θεός με διαφωτισμούς θα ανοίξει. Θρήνος θα φθάσει από όλους και τριγμός οδόντων.Θα εκλείψει το φως της ημέρας, η λάμψη του ηλίου και των αστέρων.Τον ουρανό θα περιστρέψει με ταχύτητα και θα χαθεί το φεγγοβόλημα της σελήνης.Θα υψώσει τα φαράγγια και θα καταστρέψει τα υψώματα των βουνών. Το ύψος δεν θα φαίνεται πλέον λυπηρό εις τους ανθρώπους.Τα βουνά με τις πεδιάδες θα ισοπεδωθούν και σε όλη την θάλασσα δεν θα υπάρχει δυνατότητα πλεύσης, διότι η γη θα κατακεραυνωθεί.Ποταμοί που κοχλάζουν, μαζί με τις πηγές θα εκλείψουν. Σάλπιγγα δε από τον ουρανό, φωνή με μεγάλο θρήνο θα αφήσει,κραυγάζοντας το μίασμα των ελεεινών και τις συμφορές του κόσμου.Τότε η ανοιγόμενη γη θα φανερώσει το χάος του Ταρτάρου,και οι πάντες θα έλθουν ενώπιον του βήματος του Βασιλέα Θεού.Θα ρεύσει από τον ουρανό πύρινος ποταμός και μάλιστα από θείο. Σημάδι τότε θα υπάρχει για όλους τους ανθρώπους, τέτοιο που θα είναι εντόνως φανερό.Το ξύλο για τους πιστούς, η σάλπιγγα η ποθητή θα είναι.Η ζωή των ευσεβών ανδρών, εμπόδιο θα είναι για τον κόσμο,φωτίζοντας τους ονομαστούς διά των υδάτων σε δώδεκα πηγές.Θα εξουσιάσει η ποιμαντική σιδηρά ράβδος.Αυτός ο οποίος τώρα προαναφέρθηκε σε ακροστιχίδα,είναι ο δικός μας Θεός,Σωτήρ αθάνατος βασιλεύς, αυτός ο οποίος υπέφερε προς χάριν μας.

(Ευσέβιος, Βασιλέως Κωνσταντίνου λόγος ον έγραψε τω των αγίων συλλόγω, λόγος 5ος, κεφ. 18)

H προφητεία της Σίβυλλας της Ερυθραίας, περί της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού. Στην αριστερή ακροστιχίδα σχηματίζονται οι λέξεις ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ. Οι εικόνες προέρχονται από την συλλογή «Σιβυλλιακοί Χρησμοί» που εκδόθηκε το 1599 στο Παρίσι από τον Joanni Opsopoei.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, αφού καταγράφει ότι η Σίβυλλα η Ερυθραία γεννήθηκε την έκτη γενεά μετά τον κατακλυσμό του Νώε, αποδέχεται ότι η μάντις προφήτευε σε όσους την είχαν ανάγκη «με την βοήθεια του θεού Απόλλωνος».

Δεν ήταν λοιπόν η Σίβυλλα αυτή η οποία προφήτευε, αλλά ο ίδιος ο Απόλλων!

Επιπροσθέτως, ο Κωνσταντίνος θεωρεί ότι αφού η μάντις «επληρώθη από θεία έμπνευση», προφήτευσε την Έλευση του Ιησού Χριστού επί της γης. Αυτά είναι τα πρώτα εισαγωγικά σχόλια του Κωνσταντίνου, ο οποίος στη συνέχεια παραθέτει ολόκληρη την προφητεία της Ερυθραίας περί της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού. «Οι τοποθετήσεις των πρώτων γραμμάτων», όπως γράφει και ο ίδιος, σχηματίζουν την ακροστιχίδα «ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ». Η παρουσία του Ε στη λέξη Χρειστός, συμβολίζει τον Ερχόμενον Υιόν του Θεού.

Η προφητεία της Ερυθραίας περί της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού και της Τελικής Κρίσης των ανθρώπων, αποτελεί μία ξεκάθαρη ομολογία της προφήτισσας, και κατ’ επέκτασιν του Απόλλωνος, προς το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Και αυτό γίνεται ακόμη πιο έντονα φανερό από τους τελευταίους τρεις στίχους του χρησμού σύμφωνα με τους οποίους, ο Απόλλων και η ιέρειά του Σίβυλλα ομολογούν για άλλη μία φορά ποιος είναι ο Θεός τους:

«Αυτός ο οποίος τώρα προαναφέρθηκε σε ακροστιχίδα, είναι ο δικός μας Θεός, Σωτήρ αθάνατος βασιλεύς, αυτός ο οποίος υπέφερε προς χάριν μας».

Αν και η βαρυσήμαντη αυτή προφητεία διακηρύχθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο πριν από την έναρξη της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, το Πάσχα του 325 μ.Χ., τους επόμενους αιώνες παραμερίστηκε και αποσιωπήθηκε. Διότι υπήρχε ο κίνδυνος να προκληθεί αναταραχή στις τάξεις της Εκκλησίας, αλλά και να ανατραπεί η πεποίθηση ότι η αρχαία ελληνική θρησκεία ήταν μία θρησκεία δαιμονολατρείας. Ο χρησμός της Ερυθραίας, όπως και άλλοι χρησμοί από τα ελληνικά μαντεία, ανέτρεπαν την πεποίθηση αυτή και απεδείκνυαν ότι οι Σίβυλλες και οι Ολύμπιοι δεν ήταν δαίμονες, ούτε γεννήματα της φαντασίας των ανθρώπων, αλλά θείοι εργάτες και προάγγελοι του Χριστού.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, αμέσως μετά την απαγγελία της προφητείας κατά την διάρκεια του λόγου του, θίγει ένα ακόμη φλέγον ζήτημα το οποίο είναι η αυθεντικότητα και η εγκυρότητα αυτής της προφητείας. Λέγει ο Κωνσταντίνος:

«Και αυτά στην παρθένο από τον Θεό τής παρουσιάσθηκαν να τα προφητεύσει. Εγώ την θεωρώ τουλάχιστον μακαρία, αυτήν την οποία επέλεξε ο Σωτήρ ως προφήτισσα εξαιτίας της πρόνοιάς του δι’ εμάς. Αλλά οι περισσότεροι από τους ανθρώπους δεν πιστεύουν και, αν και παραδέχονται ότι γεννήθηκε η Ερυθραία η Σίβυλλα η μάντις, υποπτεύονται ότι κάποιος από τους οπαδούς της δικής μας θρησκείας έμπειρος της ποιητικής μούσας έχει συνθέσει αυτά τα έπη και αυτά νοθεύτηκαν και λέγεται ότι είναι δημιουργήματα της Σίβυλλας, που περιέχουν ωφέλιμες απόψεις για την ζωή και περικόπτουν την υπερβολή των ηδονών, οδηγώντας στην συνετή και ευπρεπή ζωή. Με ολοφάνερη αλήθεια (η Σίβυλλα) με την επιμέλεια των δικών μας ανδρών εξιστόρησε τα χρόνια με ακριβέστερο τρόπο, ώστε ουδείς να υπονοεί ότι έχει γίνει το ποίημα μετά την κάθοδο του Χριστού και την κρίση του και να διαδίδεται ως ψεύδος ότι η Σίβυλλα διά των επών της προφητεύει από την αρχαιότητα».¹(Ευσέβιος, Βασιλέως Κωνσταντίνου λόγος ον έγραψε τω των αγίων συλλόγω, λόγος 5ος, κεφ. 18)

Σύμφωνα με τον Μέγα Κωνσταντίνο, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός επέλεξε την Σίβυλλα την Ερυθραία για προφήτισσά Του! Και όλα όσα προφήτευσε της παρουσιάστηκαν από τον ίδιο τον Θεό.

Όσον αφορά αυτούς που υποπτεύονται και αμφισβητούν την εγκυρότητα της προφητείας, την πατρότητά της, αλλά και την εποχή κατά την οποία εγράφη, ο Κωνσταντίνος με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο αποκλείει το ενδεχόμενο πλαστογράφησής της.

Πώς όμως είναι τόσο σίγουρος για αυτά που γράφει και από πού αντλεί αυτή του την βεβαιότητα;

Την απάντηση μάς την δίνει ο ίδιος:

«ΩΜΟΛΟΓΗΤΑΙ ΓΑΡ ΚΙΚΕΡΩΝΑ ΕΝΤΕΤΥΧΗΚΟΤΑ ΤΩ ΠΟΙΗΜΑΤΙ ΜΕΤΕΝΕΓΚΕΙΝ ΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΟΝ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΙΣ ΕΑΥΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΣΙΝ».
Δηλαδή:
«Διότι ομολογείται ότι ο Κικέρων, αφού βρήκε το ποίημα, το μετέφρασε στην λατινική διάλεκτο και το ενέταξε στα δικά του συγγράμματα». (Ευσέβιος, Βασιλέως Κωνσταντίνου λόγος ον έγραψε τω των αγίων συλλόγω, λόγος 5ος, κεφ. 18)

Σύμφωνα με τον Μέγα Κωνσταντίνο, έναν αιώνα πριν από την Έλευση του Χριστού, ο ιστορικός Κικέρων είχε ήδη μεταφράσει την προφητεία της Ερυθραίας στην λατινική γλώσσα και την είχε εντάξει στα συγγράμματά του!

Την ίδια πληροφορία καταγράφει και ο Επίσκοπος Ευσέβιος, ο οποίος υπήρξε διευθυντής του μεγαλύτερου εργαστηρίου αντιγραφής χειρογράφων της εποχής του και εμβριθής μελετητής της ελληνικής γραμματείας, οπότε γνωρίζει πολύ καλά τις πηγές που αναφέρει. Ο Ευσέβιος, αφού διέσωσε τον Λόγο του Κωνσταντίνου, τον εχώρισε σε ενότητες και έθεσε επικεφαλίδες. Η ενότητα που περιέχει την προφητεία της Ερυθραίας έχει την κάτωθι επικεφαλίδα:

ιθ΄. ΟΤΙ Η ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΝΤΕΙΑ ΠΑΡ’ ΟΥΔΕΝΟΣ ΤΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΕΠΛΑΣΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ ΣΙΒΥΛΛΗΣ ΕΣΤΙΝ, ΗΣ ΤΑΣ ΒΙΒΛΟΥΣ ΚΙΚΕΡΩΝ Ο ΠΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΡΩΜΑΪΣΤΙ ΜΕΤΕΦΡΑΣΕ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΒΕΡΓΙΛΙΟΣ ΜΕΜΝΗΤΑΙ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΥ ΤΟΚΟΥ, ΔΙ’ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ ΦΟΒΩ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ ΥΜΝΗΣΑΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ. (Ευσέβιος, Βασιλέως Κωνσταντίνου λόγος ον έγραψε τω των αγίων συλλόγω, λόγος 5ος, εισαγωγή)

Ο Ευσέβιος, όπως και ο Κωνσταντίνος, εξιστορεί και επεξηγεί ότι η προφητεία της Ερυθραίας δεν αποτελεί πλαστογράφηση κάποιου ανθρώπου μέσα από την Εκκλησία, διότι τα βιβλία της μεταφράστηκαν από τον Κικέρωνα στην λατινική γλώσσα πριν από την Έλευση του Χριστού. Στην ίδια Σίβυλλα αναφέρεται προ Χριστού και ο Βιργίλιος.

Αυτά τα λατινικά συγγράμματα είναι πιθανόν να ανέγνωσαν ο Ευσέβιος και ο Μέγας Κωνσταντίνος, και γι’ αυτό ήταν τόσο σίγουροι για την εγκυρότητά τους.

Τα λατινικά αυτά συγγράμματα σήμερα δεν διασώζονται. Διασώζεται όμως το κάτωθι απόσπασμα του Κικέρωνα από το έργο του De Divinatione:

«Εμείς πιστεύουμε στους χρησμούς της Σίβυλλας που εκείνη έδινε, όπως λέγεται, σε κατάσταση έκστασης. Όπως εθεωρείτο λίγο καιρό πριν για μία μη τεκμηριωμένη φήμη που είχε διαδοθεί στον κόσμο, την οποία ένας επεξηγητής αυτών των χρησμών προσφέρθηκε να καταθέσει στη Σύγκλητο λέγοντας ότι, αυτός που πραγματικά είναι ήδη βασιλιάς μας, αυτός θα έπρεπε να λάβει και τον τίτλο του βασιλιά, εάν θα θέλαμε να σωθούμε. Εάν αυτό είναι γραμμένο στα σιβυλλικά βιβλία, για ποιον άνθρωπο και σε ποιον χρόνο αναφέρεται;»² (Κικέρων, De Divinatione, βιβλ. 2, κεφ. 54)

Ο Κικέρων αναφέρεται σε κάποιον χρησμό της Σίβυλλας που είχε διαδοθεί κατά την εποχή του. Ο χρησμός αυτός διακηρύττει ότι οι άνθρωποι θα σωθούν μόνον εάν αναγνωρίσουν ως βασιλέα τους, Αυτόν που πραγματικά είναι βασιλέας τους! Και επειδή ο χρησμός την εποχή εκείνη ήταν ανεξήγητος, ο Κικέρων αναρωτιέται ποιος μπορεί να είναι αυτός ο βασιλέας και ποια η εποχή του, αδυνατώντας βεβαίως να κατανοήσει ότι ο χρησμός αναφέρεται στον Βασιλέα των βασιλέων.

Και συνεχίζει ο Κικέρων στα σχόλιά του:

«Το ότι αυτός ο χρησμός δεν είναι αποκύημα ενός φαντασιόπληκτου νου, το αποδεικνύει και η κατασκευή αυτών των στίχων (που είναι ένα κατασκεύασμα εκλεπτυσμένης και προσεγμένης τέχνης και όχι ένα εκστατικό παραλήρημα), είναι ένας τύπος σύνθεσης ο οποίος συνηθίζεται να αποκαλείται ακροστιχίδα, μέσα στην οποία διαβάζονται τα πρώτα γράμματα κάθε στίχου τοποθετημένα σε μία λογική έκφραση... Και στα βιβλία τα σιβυλλικά ολόκληρος ο χρησμός εμφανίζεται από τον πρώτο στίχο της κάθε φράσης τοποθετώντας με σειρά τα πρώτα γράμματα αυτής της φράσης. Αυτός είναι ο τρόπος που συνθέτει ένας συγγραφέας και όχι ένας φαντασιόπληκτος, αλλά κάποιος που εργάζεται με ιδιαίτερη ακρίβεια και όχι κάποιος ανόητος. Γι’ αυτό την κρατάμε φυλαγμένη την Σίβυλλα, όπως μας παραδόθηκε από τους προγόνους μας».³ (Κικέρων, De Divinatione,βιβλ. 2, κεφ. 54)

Ο χρησμός της Σίβυλλας σχηματίζει σύμφωνα με τον Κικέρωνα μία ιδιαίτερα ευφυή και εκλεπτυσμένη ακροστιχίδα. Ο χρησμός, λοιπόν, ο οποίος αναφέρεται στον βασιλέα που θα σώσει τους ανθρώπους, δείχνει να έχει κοινά σημεία με τον χρησμό της Ερυθραίας, όχι μόνον λόγω της ακροστιχίδας, αλλά και διότι στον δεύτερο στίχο της προφητείας της Σίβυλλας της Ερυθραίας αναγράφεται η Έλευσις του Βασιλέα των αιώνων.

Πότε όμως ο Μέγας Κωνσταντίνος ανέγνωσε για πρώτη φορά τις προφητείες της Σίβυλλας της Ερυθραίας και ποιος ήταν αυτός ο οποίος τον πληροφόρησε;

Την απάντηση μας δίνει ο Γεννάδιος Σχολάριος, ο πρώτος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης μετά από την Άλωση του 1453.

Η απάντηση του Πατριάρχη Γενναδίου προέρχεται από μία ανέκδοτη ομιλία του, ένα μέρος της οποίας έχει καταγραφεί από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη σε μία υποσημείωση του στον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Σύμφωνα με την ομιλία αυτή του Πατριάρχη Γενναδίου, ο Μέγας Κωνσταντίνος, αν και ασπαζόταν από μικρή ηλικία την πατρώα ελληνική θρησκεία, ωθήθηκε προς την χριστιανική πίστη όταν ανέγνωσε μία συλλογή των Σιβυλλικών χρησμών η οποία εφυλάσσετο στην Βασιλική Βιβλιοθήκη της Ρώμης.

Οι χρησμοί αυτοί γνωστοποιήθηκαν στον Κωνσταντίνο από τον υιό του, Κρίσπο. Ο δε Κρίσπος, γνώρισε τους χρησμούς από τον δάσκαλό του Φιρμιανό Λακτάντιο, ο οποίος τους ανακάλυψε κατά το χρονικό διάστημα που εργαζόταν ως φύλακας στην Βασιλική Βιβλιοθήκη της Ρώμης.

Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:

«ΔΙΟΤΙ Ο ΦΙΡΜΙΑΝΟΣ ΛΑΚΤΑΝΤΙΟΣ, ΣΟΦΩΤΑΤΟΣ, ΩΝ, ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΡΩΜΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ, ΕΚ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΣΙΒΥΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΧΡΗΣΤΗΡΙΩΝ ΤΩΝ ΦΑΝΕΡΩΣ ΔΙΑΓΓΕΛΟΝΤΩΝ, ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ, ΦΩΤΙΣΘΕΙΣ, ΕΠΙΣΤΕΥΣΕ ΤΩ ΧΡΙΣΤΩ. ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΙΣΠΟΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΓΕΝΕΤΟ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΠΙΣΤΕΩΣ. Ο ΔΕ ΚΡΙΣΠΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΦΑΝΕΡΩΣΕ ΤΑΣ ΒΙΒΛΟΥΣ ΤΑΥΤΑΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ, ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΩΦΕΛΗΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΣΑΙ ΤΩ ΧΡΙΣΤΩ, ΩΣ ΛΕΓΕΙ ΤΟΥΤΟ ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΣΧΟΛΑΡΙΟΣ ΕΙΣ ΤΙΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟΝ ΔΙΑΛΕΞΙΝ ΜΕΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟΥ ΤΙΝΟΣ, ΠΕΜΦΘΕΝΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΑΡΗΝΩΝ ΝΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΥΤΟΝ». (Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Σεπτέμβριος ΙΔ΄, σελ. 286, σχόλια του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη, έκδ. μοναχού Βίκτωρος Ματθαίου)

Ο Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος μάς αποκαλύπτει ότι, η ανάγνωση των βιβλίων των Σιβυλλών ώθησε και τον Λακτάντιο και τον Μέγα Κωνσταντίνο να αναγνωρίσουν την Θεότητα του Ιησού Χριστού!

Ο Γεννάδιος, πριν χειροτονηθεί Πατριάρχης, ήταν αριστοτελικός φιλόσοφος και μελετούσε την ελληνική γραμματεία στην περίφημη Αυτοκρατορική Βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης, όπου είχε ελεύθερη πρόσβαση ως φύλακας (σχολάριος) των παλατιών. Γι’ αυτό και ονομαζόταν Σχολάριος. Σε αυτή τη βιβλιοθήκη υπήρχε ένα βιβλίο στο οποίο περιέχονταν οι χρησμοί των Σιβυλλών, αλλά και άλλοι χρησμοί των ελληνικών μαντείων περί του Ιησού Χριστού.

Το 1453, κατά την Άλωση της Πόλης από τους Τούρκους, η αυτοκρατορική βιβλιοθήκη λεηλατείται και τα βιβλία των Σιβυλλών χάνονται, όπως καταγράφει ο ίδιος ο Γεννάδιος στο κάτωθι πολύτιμο χειρόγραφο που προέρχεται από την Εθνική Βιβλιοθήκη των Παρισίων.

Κώδιξ Gr . 1293, φ.29α. Διήγησις Γενναδίου Σχολαρίου, 1511 μ.Χ. Παρίσι, Bibliotheque Nationale.

«Αλγώ δε πάλιν, ότι μη τας των Σιβυλλών και των εν Δελφοίς, και Δάφνη μαντείων προαγορεύσεις περί Χριστού, δούναι σοι δύναμαι, ας εν ενί βιβλίω συντεθειμένας παλαιοτάτων εγγραφείσας βιβλίων απωλέσαμεν μετά πολλών άλλων βιβλίων, εν τη της πόλεως αρπαγή... Σίβυλλα δε θεοβούλην σημαίνει. Εκείνα πολλά περί πολλών προειπούσαι, μάλιστα περί του κατά τον Ιησούν μυστηρίου προειρήκασι φανερώς. Αλλά και τα Ελλήνων μαντεία, χρησμούς τοιούτους εξέδωκαν. Όθεν εν τι πολλών των τότε πεισάντων τους εν Ελλάδι, τη του Χριστού πίστει προσθέσθαι, και η των τοιούτων εγένετο χρησμών μαρτυρία».
Δηλαδή:

«Πονώ όμως, πάλι, διότι δεν μπορώ να μεταδώσω σ’ εσένα τις προαναγγελίες περί του Χριστού των Σιβυλλώνκαι των μαντείων στους Δελφούς και στη Δάφνη, τις οποίες σ’ ένα βιβλίο συγκεντρωμένες και γραμμένες χάσαμε μαζί με πολλά άλλα βιβλία κατά τη λεηλασία της Πόλης... Σίβυλλα δε σημαίνει εκείνη που φανερώνει τη θέληση του Θεού. Εκείνα τα πολλά και περί πολλών αφού προείπαν, ιδιαίτερα το Μυστήριο του Ιησού έχουν προαναγγείλει ολοφάνερα. Αλλά και τα μαντεία των Ελλήνων εξέδωσαν τέτοιους χρησμούς· από τους οποίους, ένα από τα πολλά που έπεισαν για την πίστη περί του Χριστού στην Ελλάδα, να προσθέσουμε ότι υπήρξε και η μαρτυρία αυτών των χρησμών». (Διήγησις Γενναδίου Σχολαρίου, από αντίγραφο του 1511 του Παύλου Κολυβά.)

Ο Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος «πονάει» για την απώλεια των χρησμών των Σιβυλλών και του μαντείου των Δελφών περί του Ιησού Χριστού!

Οι χρησμοί αυτοί, σύμφωνα με την καταγραφή του, «έχουν προαναγγείλει ολοφάνερα το Μυστήριο του Ιησού» και επιπλέον ώθησαν πολλούς Έλληνες στην αποδοχή της χριστιανικής πίστης!

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ...

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1. «ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΤΗ ΠΑΡΘΕΝΩ ΔΗΛΑΔΗ ΘΕΟΘΕΝ ΕΠΕΣΤΗ ΠΡΟΚΗΡΥΞΑΙ. ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΔΕ ΑΥΤΗΝ ΕΓΩΓΕ ΚΡΙΝΩ. ΗΝ Ο ΣΩΤΗΡ ΕΞΕΛΕΞΑΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΝ ΤΗΣ ΕΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ ΗΜΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ. ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΙΣΤΟΥΣΙΝ ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΝ ΓΕΓΕΝΗΣΘΑΙ ΣΙΒΥΛΛΑΝ ΜΑΝΤΙΝ, ΥΠΟΠΤΕΥΟΥΣΙ ΔΕ ΤΙΝΑ ΤΩΝ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΗΣ ΟΥΚ ΑΜΟΙΡΟΝ ΤΑ ΕΠΗ ΤΑΥΤΑ ΠΕΠΟΙΗΚΕΝΑΙ, ΝΟΘΕΥΕΣΘΑΙ ΤΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΣΙΒΥΛΛΗΣ ΘΕΣΠΙΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΕΓΕΣΘΑΙ, ΕΧΟΝΤΑ ΒΙΩΦΕΛΕΙΣ ΓΝΩΜΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΛΗΝ ΤΩΝ ΗΔΟΝΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΤΟΥΣΑΣ. ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΟΝ ΣΩΦΡΟΝΑ ΤΕ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΟΝ ΒΙΟΝ ΟΔΗΓΟΥΣΑΣ. ΕΝ ΠΡΟΦΑΝΕΙ ΔΕ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΗΣ ΤΩΝ ΗΜΕΤΕΡΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΣΥΛΛΕΞΑΣΗΣ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΟΝ, ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΗΔΕΝΑ ΤΟΠΑΖΕΙΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΘΟΔΟΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΓΕΓΕΝΗΣΘΑΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΑΛΑΙ ΠΡΟΛΕΧΘΕΝΤΩΝ ΥΠΟ ΣΙΒΥΛΛΗΣ ΤΩΝ ΕΠΩΝ ΨΕΥΔΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΣΘΑΙ».

2. «Noi crediamo ai carmi della Sibilla, che essa, si dice, pronuncio in stato di esaltazione. Si credeva poco tempo fa, per una diceria senza fondamento diffusasi tra la gente, che un interprete di tali carmi si apprestasse a dire in Senato che colui che di fatto era gia nostro re avrebbe dovuto anche ricevere il titolo regale, se volevamo esser salvi. Se questo e scritto nei libri sibillini, a quale uomo e a quale tempo si riferisce? »

3. «Che quel carme, poi, non sia il parto di uno spirito invasato, lo rivela sia la fattura dei versi stessi (che sono un prodotto di arte raffinata e accurata, e non di un eccitazione e di impulso), e quel tipo di composizione che si suol chiamare «acrostico», nella quale, leggendo di seguito le prime lettere di ciascun verso, si mette insieme un'espressione di senso compiuto....E nei libri sibillini, l'intero carme risulta dal primo verso di ciascuna frase, mettendo di seguito le prime lettere di quella frase. Questo e il modo di procedere di uno scrittore, non di un invasato; di uno che lavora con minuta accuratezza, non di un folle. Percio teniamo ben appartata e segregata laSibilla, in modo che, come ci e stato tramandato dai nostri antenati...»

πηγη:http://www.scarlakidis.gr/apollon/kefalaio13-neo.html

ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ!!

ΑΗ ΒΑΣΙΛΗΣ,η μορφή των Χριστουγέννων! Ο Άγιος Βασίλης , ο μυθικός συμπαθέστατος παππούλης που αποτελεί το όνειρο κάθε μικρού παιδιού αλλά και τη χαρά κάθε ενήλικα. Την παραμονή των Χριστουγέννων, σ' ολόκληρο τον κόσμο, τα παιδιά κρεμούν τις κάλτσες τους και περιμένουν με ανυπομονεσία τον Αϊ-Βασίλη, με το χιονισμένο έλκηθρο του , παρέα με τους πανέμορφους τάρανδους και φορτωμένο με τα δώρα. Χιλιάδες γράμματα με παραλήπτη τον καλόψυχο Άγιο, στέλνονται κάθε χρόνο από τα παιδάκια γεμάτα επιθυμίες για παιχνίδια αλλά και για ότι άλλο μπορεί να βάλει το μυαλό!

Ο Άγιος Βασίλης ,είναι προικισμένος με εξαιρετικές δυνάμεις και μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου μέσα σε μία και μόνη νύχτα ενώ ταυτόχρονα έχει την δυνατότητα να βρίσκεται σε πολλά μέρη του κόσμου την ίδια ώρα! Είναι γνωστός ως ο πατέρας των Χριστουγέννων ( Father Xmas!) στους Άγγλους, Παπά Νοέλ στους Γάλλους, Σίντερκλάους στους Ολλανδούς και σαν Χριστκίντλ στους Γερμανούς. Οι Κινέζοι έχουν το δικό τους Λαμ Κουνγκ Κουνγκ, που σημαίνει Καλός γέρο-Πατέρας, και οι Ιάπωνες έχουν τον Χοτέισο, που έχει μάτια και μπροστά και πίσω από το κεφάλι του και φέρνει μια μεγάλη σακούλα με παιχνίδια.

Ο Άγιος Βασίλης είναι η πιο πολυσυζητημένη αλλά και αμφισβητούμενη μορφή των Χριστουγέννων. Υπάρχει , δεν υπάρχει ; Αυτό το ερώτημα βασανίζει χιλιάδες παιδικές ψυχούλες κάθε χρόνο. Οι γονείς έχουν πάντα το δίλημμα για το εάν θα πρέπει τα παιδιά τους να πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη ή αν θα πρέπει να βλέπουν την ύπαρξη του με ρεαλισμό...σαν ένα παραδοσιακό παραμύθι. Η ανακάλυψη ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει είναι ίσως αιτία για κλάματα και στεναχώρια για κάποια παιδάκια... Τα οφέλη από την πίστη στον πιο αγαπημένο άγιο των παιδιών, είναι πολύ περισσότερα από ότι φαντάζεστε. Κατ' αρχάς, όπως επισημαίνει η ψυχίατρος σε άρθρο, που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Psychiatric Bulletin, αποδεδειγμένα ο Άγιος Βασίλης ενθαρρύνει τα παιδιά να συμπεριφέρονται καλά, προκειμένου να πάρουν τα δώρα, ενώ τα βοηθά να συνειδητοποιήσουν τη διαφορά μεταξύ σωστού και λάθους.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο γλυκύτατος Άγιος συμβολίζει τη μαγεία των Χριστουγέννων - το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα που είναι ικανό για τα πάντα που σκοπό του έχει την αγάπη και την προσφορά προς τον συνάνθρωπο. Στον σημερινό κόσμο που είναι τόσο πεζός και τόσο προσγειωμένος είναι υπέροχο να μπορούμε να πιστεύουμε έστω και σε ένα όμορφο παραμύθι για μερικές μέρες. Στολίστε λοιπόν το δέντρο σας , κρεμάστε μια καλτσούλα στο τζάκι και που ξέρετε....μπορεί το βράδυ των Χριστουγέννων να ακούσετε τον Άγιο Βασίλη να κατεβαίνει και στη δική σας καμινάδα! Εξάλλου....δεν αξίζετε και εσείς ένα δωράκι;
tasospianistas

Ζήστε τη μαγεία των Χριστουγέννων!!!!!

Το να γιορτάζεις τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά στην Ελλάδα είναι σαν να βρίσκεσαι μέσα σε έναν εξπρεσιονιστικό πίνακα: στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα, λαμπερά στολίδια, καραβάκια διακοσμημένα με μπλε και λευκά φωτάκια στολίζουν τα σπίτια και τους δρόμους• μελωδικές καμπάνες και παιδικά κάλαντα αντηχούν στις πόλεις και στα χωριά και παραδοσιακά εδέσματα να συμβολίζουν την καλή τύχη για τον καινούριο χρόνο τοποθετούνται στα εορταστικά τραπέζια μας.
Ας προσπαθήσουμε να αναπαραστήσουμε αυτή την ατμόσφαιρα κάνοντας ένα σύντομο ταξίδι σε μέρη όπου αναβιώνουν παλιά χριστουγεννιάτικα έθιμα:
Προσοχή στα ξωτικά: Στη χώρα μας, τα ξωτικά των Χριστουγέννων είναι οι γνωστοί μας "καλλικάντζαροι", σκανταλιάρικα μικρά πλάσματα, που ανεβαίνουν στην επιφάνεια της γης την περίοδο μεταξύ Χριστουγέννων και Φώτων. Όσο είναι επάνω στη...
γη, οι καλλικάντζαροι διασκεδάζουν με το να κρύβονται στα σπίτια των ανθρώπων και να τους τρομάζουν αναποδογυρίζοντας έπιπλα, καταβροχθίζοντας χριστουγεννιάτικα φαγητά ή μολύνοντας το νερό. Σε ολόκληρη την Ελλάδα, υπάρχουν ποικίλα εθιμοτυπικά που ακολοθούνται για να απομακρυνθούν οι καλλικάντζαροι. Σε ορισμένα μέρη, ραντίζουν με αγιασμό όλα τα δωμάτια του σπιτιού, ενώ σε άλλα, όπως στην Κεφαλονιά, καίνε λιβάνι στην είσοδο του σπιτιού κάνοντας το σύμβολο του σταυρού για να απομακρύνουν τα άτακτα αυτά πλάσματα.

Οι καλλικάντζαροι εξαφανίζονται την ημέρα εορτασμού των Θεοφανείων, όταν όλα τα νερά καθαγιάζονται, και επιστρέφουν στον κέντρο της γης.
Οι μωμόγεροι πλημμυρίζουν τους δρόμους: Σε διάφορα μέρη της Ελλάδας (Αριδαία Πέλλας, Καρδίτσα, σε χωριά της Κοζάνης κ.ά.), των οποίων οι κάτοικοι κατάγονται από τον Πόντο, αναβιώνει το έθιμο αυτό που συμβολίζει τη γονιμότητα της γης. Τις ημέρες μεταξύ Χριστουγέννων και Φώτων, πομπή μεταμφιεσμένων ξεχύνεται στους δρόμους χορεύοντας στους ήχους των παραδοσιακών οργάνων.
Ακολούθησε ένα διονυσιακό τελετουργικό: Στην Καστοριά, οι κάτοικοι αναβιώνουν ένα διονυσιακό έθιμο που διαρκεί τρεις ολόκληρες ημέρες, τα «ραγκουτσάρια». Αν θέλεις και εσύ να πάρεις μέρος σε αυτή τη γιορτή, πρέπει να μεταμφιεστείς και να φορέσεις τρομακτικές μάσκες για να φοβίσεις τα κακά πνεύματα. Θα πρέπει επίσης να πας σε όλα τα σπίτια και στα γειτονικά χωριά και να ζητήσεις από τους κατοίκους να σε ανταμείψουν για την προστασία που τους παρέχεις από τις οντότητες που θέλουν να τους βλάψουν.

Ωστόσο, καθώς θα μάχεσαι το κακό, φαγητό και ποτό θα σου προσφέρονται σε κάθε γωνιά, ενώ οι ήχοι της παραδοσιακής μουσικής θα σε προσκαλούν να χορεύεις και να συνοδεύεις τους μουσικούς που πλημμυρίζουν τους δρόμους της πόλης.
Στη Φλώρινα, οι εορτασμοί των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έχουν τη λάμψη της φωτιάς: Παραδοσιακό έθιμο που διατηρήθηκε στους αιώνες και συμβολίζει τη φωτιά που άναψαν οι βοσκοί για να ζεσταθεί ο νεογέννητος Χριστός. Η προετοιμασία διαρκεί μήνες, ενώ το άναμμα μοιάζει με μάχη που δίνουν όλοι οι κάτοικοι σε κάθε γειτονιά της πόλης την παραμονή των Χριστουγέννων. Για τον εορτασμό του καινούριου χρόνου, τα μπαμπάρια υμνούν την αναγέννηση και την καρποφορία της γης.
Παρακολούθησε έθιμα επηρεασμένα από τις αρχαίες τελετές για τη θεά Δήμητρα: Η αναπαράσταση ενός παραδοσιακού γάμου λαμβάνει χώρα στο χωριό Βόλακας στη Δράμα, στις 8 Ιανουαρίου, μέρα επίσης αφιερωμένη στο λειτούργημα της μαίας.

Στον Βόλακα, οι εκδηλώσεις τις ημέρες των Θεοφανίων είναι ιδιαίτερα πλούσιες, καθώς κυριαρχούν οι μεταμφιέσεις, οι αναπαραστάσεις και ο χορός στους δρόμους του χωριού.
Στη ζεστή ατμόσφαιρα της ελληνικής οικογένειας, θα ακολουθήσεις τα έθιμα για καλή τύχη: Το λεγόμενο "ποδαρικό", το κρέμασμα της κρεμμύδας στην πόρτα και το σπάσιμο του ροδιού είναι τα πιο χαρακτηριστικά. Από τους αρχαίους ακόμα χρόνους, τόσο η κρεμμύδα όσο και το ρόδι αποτελούσαν σύμβολα ευημερίας, αφθονίας για την οικογένεια και καλοτυχίας για τους απογόνους. Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, σπάμε ένα ρόδι στο κατώφλι ή στην είσοδο του σπιτιού μας (ένα έθιμο που πολλές φορές ακολουθεί και η νύφη σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας όταν φτάνει σπίτι της μετά το γάμο), ενώ την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, σε ορισμένα χωριά, οι κάτοικοι κρεμούν μία κρεμμύδα στην πόρτα τους∙ το επόμενο πρωί ο πατέρας ή η μητέρα της οικογένειας χτυπούν με αυτή τα παιδιά τους ελαφρά στο κεφάλι για να τα ξυπνήσουν και να παρακολουθήσουν όλοι την εορταστική λειτουργία που τελείται με γλυκιά κατάνυξη σε κάθε εκκλησία του τόπου μας.

Στην Κεφαλονιά, ακολουθείται το λεγόμενο "ευωδιαστό έθιμο": για να γιορτάσουν τον ερχομό του καινούριου χρόνου, οι κάτοικοι ραντίζουν ο ένας τον άλλο με κολόνιες!
Αν επιθυμείς να παραμείνεις στην Αθήνα ή να την επισκεφτείς: Ο ήπιος χειμώνας της Αθήνας θα σε βοηθήσει να συμμετάσχεις σε όλες τις ανοικτές εκδηλώσεις της πόλης: δωρεάν συναυλίες στο Σύνταγμα, διασκέδαση στα ουζερί και στα μεζεδοπωλεία της Πλάκας και του Ψυρρή θα γεμίσουν με χαρά τις στιγμές σου∙ χορός και τραγούδι στα νυχτερινά κέντρα αλλά και ενδιαφέρουσες ροκ και τζαζ μουσικές παραστάσεις θα "φωτίσουν" τις βραδινές αποδράσεις σου∙ πλανόδιοι μουσικοί θα σε συντροφεύουν στις βόλτες σου στο κέντρο της πόλης∙ επισκέψεις σε μουσεία, πινακοθήκες, ιστορικές εκκλησίες και αρχαιολογικούς χώρους θα ικανοποιήσουν τις αναζητήσεις σου.
Ο Άγιος Βασίλης και οι τάρανδοί του θα περιμένουν τα παιδιά να φωτογραφηθούν μαζί τους∙ χαρούμενα ξωτικά θα τα ξεναγήσουν στο Χριστουγεννιάτικο Δάσος της Γης, ενώ μια επίσκεψη στο Αττικό Πάρκο θα ενθουσιάσει ολόκληρη την οικογένεια!

ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ!!!!!!!! ΝΡΟΠΗ ΣΑΣ!!!!!! ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ!!!!!!!!!!!

Θα πρέπει να ντρέπονται οι ταξιτζήδες ακούστε τί έκανε ένας απο τους περισσότερους επαγγελματίες κλέφτες.Τήν Παρασκευή 3/12/2010 ορκίστηκαν  τα φανταράκια.Σήμερα το βράδυ έπρεπε να επιστρέψουν στα κέντρα εκπαιδεύσεως.Κάποιοι θα πηγαίναν στην Αθήνα και κάποιοι λίγο πιο μακρυά.Σκεφθήκατε όμως πως υπάρχουν και παιδιά που έρχονται απο επαρχίες και νησιά???και δεν είναι και λίγοι....έτσι σήμερα το μεσημέρι ήρθαν κάποιοι φαντάροι από την Ρόδο και ήθελαν να πάνε απο το σταθμό της Νερατζιώτησας στην Κηφισιά και μετά θα πηγαίναν στο κέντρο τους.Λόγω όμως της απεργίας που είχαν oι συγκοινωνίες αναγκάστηκαν να πάρουν ΤΑΞΙ που να ξέραν όμως.......... Ξέρετε πόσο πλήρωσαν για να πανε απο την ΝΕΡΑΤΖΙΩΤΙΣΑ ΣΤΗΝ ΚΗΦΙΣΙΑ??? 30 ΕΥΡΩ!!
ΝΑΙ !!ΚΑΛΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ 30 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΠΛΗ ΤΑΡΙΦΑ!!!! 

Δέν έχεται τον Θεό σας ρε ταρίφες ρε αλήτες ρε κλέφτες δε σέβεστε τίποτα ρε σείς ??? ρε φανταράκια ήταν και ήταν απο επαρχία ρε αλήταράδες ρε συνέχεια τα ακούμε ρε αλήτες δεν το κάνετε μια φορα και δεν είναι μεμονομένο περιστατικο απλα οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν και δεν κάνουν καμιά καταγγελία
Όταν τους είπα γιατί δεν του πήρατε τον αριθμό κυκλοφορίας μου είπανε πως επειδή κάνανε αρκετή ώρα να φτασουν στη Κηφισιά πιστεύαν πως καλα έκανε και τους πήρε τριαντα ευρω και όταν τους είπα πως τους έκλεψε τότε τρελάθηκαν.Ξέρετε πόσο κοστίζει η διαδρομή απο το στρατόπεδο Αυλώνας (ΚΕΤΘ) στο κέντρο της Αυλώνας??Είναι δεν είναι 2 χλμ. 7,5 ΕΥΡΩ επτάμιση ευρώ είναι ταρίφα λένε 1.5 ευρω το άτομο κοστίζει και αν το καταγγείλουμε μετά δεν θα έρχονται όποτε δεν μας εξυπηρετεί το τρένο.....αν συνεχίσω να γράφω κι άλλα περιστατικά δεν με φτάνουν ούτε 2 TΒ μνήμη είμαι καθημερινά πάνω απο δέκα ώρες στο τιμόνι και τα ζω καθημερινά οι περισσότεροι είναι Κ Λ Ε Φ Τ Ε Σ!!!!!!!!!!!!!




http://tasospianistas.blogspot.com/

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ

Η Αγία Βαρβάρα έζησε και μαρτύρησε επί Αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Η μνήμη της τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου από την Ορθόδοξη Ανατολική και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η Αγία Βαρβάρα ήταν μονογενής θυγατέρα του πλούσιου Έλληνα ειδωλολάτρη Διόσκουρου , Σατράπη της Νικομήδειας.
Παρόλο που το περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκε,το αποτελούσαν φανατικοί ειδωλολάτρες, η Αγία φωτίσθηκε από την αλήθεια του Θείου Λόγου και νέα ακόμα ασπάσθηκε το Χριστιανισμό.
Αυτό προκάλεσε την οργή του πατέρα της που μεταχειρίσθηκε κάθε μέσο, ακόμα και βασανισμούς για να την μεταπείσει. Όταν όμως βρέθηκε εμπρός στην υπερήφανη και σταθερή στάση της την παρέδωσε στο διοικητή της επαρχίας , για να την τιμωρήσει. Ο Έπαρχος εντυπωσιάσθηκε από την έξοχη ομορφιά της νέας και προσπάθησε να την επαναφέρει στην ειδωλολατρία. Εμπρός όμως στην αμετάκλητη απόφαση της να μην απαρνηθεί το Χριστό, την υπέβαλλε σε φρικτά μαρτύρια, γι' αυτό και ονομάσθηκε Μεγαλομάρτυρας.
Τελικά αποκεφαλίσθηκε με το ξίφος του ιδίου του πατέρα της, "ταίς πατρικαίς χερσί τω πατρικώ ξίφει την τελειώσιν δέχεται", όπως λέει ο βιογράφος της Συμεών. Και κατά την παράδοση, καθώς απομακρύνονταν από την σφαγή της θυγατέρας του , η Θεία Δίκη , με μορφή κεραυνού, κατέκαψε το δήμιο -πατέρα. Τον τιμωρό αυτό κεραυνό συμβολίζουν τα πυρά του Πυροβολικού και το 1829 καθιερώθηκε ως προστάτιδα του Ελληνικού Πυροβολικού και στις 4 Δεκεμβρίου του ιδίου χρόνου γιορτάσθηκε το γεγονός στο στρατόπεδο του μόλις συγκροτιθέντος πρώτου "Τάγματος Πυροβολητών", όπως ονομάζονταν τότε, οπότε και προσφέρθηκαν στους επισκέπτες οι από τότε πατροπαράδοτοι λουκουμάδες με κονιάκ.
Η Διεύθυνση Πυροβολικού για να τιμήσει τη Προστάτιδα του Όπλου Αγία Βαρβάρα εξέδωσε (1999) αναμνηστικό μετάλλιο με την ευκαιρία των 170 ετών από της καθιέρωσης της ως προστάτιδος το 1829.

ΜΙΚΡΟTΣΙΠ ΑΠΟ DNA!!!!!

Στις 12 Μαίου 2010 ανακοινώθηκε από το Πανεπιστήμιο DUKE ότι βρήκαν και εφαρμόζουν μέθοδο με την οποία κατασκεύασαν μικροτσίπ από DNA, δηλαδή από ιστό. Είναι πολύ μικρότερο από τα μικρότερα συμβατικά μικροτσίπ, είναι πολύ φτηνότερο και όπως δήλωσαν σε ένα μήνα μπορούν στο DUKE να κατασκευάσουν περισσότερα μικροτσίπ, από όσα μπορούν να κατασκευάσουν όλα τα εργοστάσια κατασκευής μικροτσίπ του πλανήτη σε ένα χρόνο και μάλιστα με πολύ χαμηλότερο όπως είπαμε κόστος.

Το τσιπ αυτό, μπορεί να εμφυτευθεί με εμβόλιο, ή να δημιουργηθεί με την κατάλληλη διαδικασία, μέσα στο σώμα του κάθε ανθρώπου.

Δεν θα μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα, αφού θα λειτουργεί μέσα στο σώμα σαν ιστός. Το τσιπ δημιούργησε η ομάδα του μηχανικού Chris Dwyer από, όπως το ονομάζει, αυτοδομούμενο DNA.

ΠΑΡ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΕΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!!! ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η Β' ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΓΜΑΤΟΣ!! Η ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ!!! ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΣΙΠ!!!! Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ!!! 

Όταν ο Λιακόπουλος, που είναι πάντα πολλά χρόνια μπροστά σε πληροφόρηση, το ανακοίνωσε πριν από χρόνια, κλασικά βρέθηκαν οι υπερεγκέφαλοι που είπαν ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να συμβούν. Τώρα όλα είναι έτοιμα...

ΣΤΡ.ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Σπάθες χιαστί με πέταλο αλόγου, που συμβολίζουν το παλαιό ιππικό, που ελισσόταν έφιππο και πεζή, άρμα μάχης, που συμβολίζει το σύγχρονο Όπλο των Τεθωρακισμένων με την ισχύ πυρός και κρούσης, διάδοχος του ιππικού.

ΡΗΤΟ: "ΟΠΟΥ Η ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ" (Εκεί όπου καλεί η δόξα και το καθήκον).

ΒΑΡΒΑΡΟ ΚΛΑΔΕΜΑ ΕΥΚΑΛΥΠΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ!!!

Αναζητείται αιτιολόγηση για το βάρβαρο κλάδεμα – κορμοτομή της σειράς των ευκαλύπτων που βρίσκονται στο δρόμο που οδηγεί στην Κέφαλο, δίπλα από το αεροδρόμιο. 

Πριν από μερικές μέρες εμφανίστηκε μία μικρή αναφορά σε τοπική εφημερίδα με την διαμαρτυρία οικολογικά ευαισθητοποιημένων πολιτών της περιοχής σχετικά με το θέμα όπου και έλαβαν την απάντηση από την αντίστοιχη υπηρεσία πρασίνου να μην ανησυχούν γιατί τα δέντρα θα ξαναφουντώσουν σύντομα. 

Φυσικά και αυτή η απάντηση δεν μπορεί να δικαιολογήσει το αποτρόπαιο θέαμα της εκτέλεσης πανύψηλων δέντρων από τα οποία έχουν απομείνει τα κούτσουρα τους, ύψους το πολύ 1,5 με 2 μέτρα. Ένα θέαμα που προκαλεί και δημιουργεί ερωτήματα σ’ όσους το αντικρύζουν.

Ο κορμός που θα είναι πλέον εκτεθειμένος σε καιρικά φαινόμενα, δεν πρόκειται να ξαναμεγαλώσει, και τα κλαδιά που θα ξεφυτρώνουν από τα πλάγια του δέντρου θα είναι ακόμη πιο αδύναμα καταδικάζοντας το δέντρο σ’ ένα άχαρο ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ανθρώπου – μόνιμου βιαστή της φύσης. Αποτέλεσμα ο μαρασμός του κορμού που σε κάποιες περιπτώσεις υποβοηθείται με πρόσθετα μέτρα (χρήση χημικών, ξύσιμο φλοιού κ.α)

Το πράσινο σε αστικά περιβάλλοντα δέχεται μονίμως επίθεση όπου τα δέντρα αποτελούν ενόχληση παρά ευλογία. Κατά την άποψη μας αλλά και την γενική άποψη από συζητήσεις που έχουμε κάνει, ο μόνος λόγος για τα βάρβαρα αυτά κλαδέματα είναι η οικονομία χρόνου και η πνευματική οκνηρία που μας χαρακτηρίζει. Βλέπετε άλλο το να κλαδεύεις ένα δέντρο κάθε δύο χρόνια και άλλο κάθε 6 χρόνια. Ίσως επίσης κάποιοι θεώρησαν δύσκολη την συνύπαρξη των ευκαλύπτων και των πλησίον κατοικιών. 

Παράλληλα με το οικονομικό έλλειμμα, έχουμε και το έλλειμμα ευαισθησίας για το περιβάλλον μας. Δημιουργούμε μη αναστρέψιμες καταστάσεις με αποδέκτες εμάς. Σίγουρα όμως οι φωνές πληθαίνουν και τα αντανακλαστικά των τοπικών κοινωνιών αυξάνονται κάνοντας δυσχερές το έργο κάθε ιδιώτη ή φορέα που θέλει προκαλέσει υποβάθμιση της αισθητικής του περιβάλλοντος μας.


ΠΗΓΗ: Φίλοι του περιβάλλοντος στη Κω

Τουρκικό ντοκιμαντέρ για τους Ποντίους της Ορντού με τίτλο:"Πού πας αδελφέ; Μια ιστορία αποχωρισμού"

Θεσσαλονίκη-"Πού πας αδελφέ; Μια ιστορία αποχωρισμού" -Τουρκικό ντοκιμαντέρ για τους Ποντίους της Ορντού

Η νοσταλγία για την πατρίδα που άφησαν πίσω τους, φεύγοντας με την Ανταλλαγή των Πληθυσμών του 1294, αλλά και οι αναμνήσεις των Ποντίων της Ορντού θα "ζωντανέψουν" μέσα από ένα ντοκιμαντέρ, με τίτλο "Πού πάς αδελφέ: Μια Ιστορία Αποχωρισμού" (Κardes Nereye:Bir Ayrilik Oykusu), που υλοποιείται με την υποστήριξη του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού.

Πρόκειται για μία ιδέα του καταγόμενου από την Ορντού, Τούρκου ερευνητή, Ιμπραχίμ Ντίζμαν, την οποία ανέλαβε να υλοποιήσει ο εκδότης Ομέρ Ασάν. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 15 Σεπτεμβρίου, με συνεντεύξεις προσφύγων από την Ελλάδα, που εγκαταστάθηκαν στην Ορντού και θα συνεχιστούν στα μέσα Νοεμβρίου, στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης και της Κατερίνης, με συνεντεύξεις Ορντουλήδων Ποντίων. "Ξεκινώντας από την ιδέα του Ιμπραχίμ Ντίζμαν και με το σκεπτικό ότι, κανείς μέχρι σήμερα δεν αφηγήθηκε μ' ένα ντοκιμαντέρ την αναγκαστική μετακίνηση των πληθυσμών από τη Μαύρη Θάλασσα στην Ελλάδα, υπέβαλα το σχέδιο στο υπουργείο Πολιτισμού.

Ο υπουργός Ερτουγρούλ Γκιουνάι το αντιμετώπισε πολύ θερμά και αποφασίστηκε η υποστήριξη του ντοκιμαντέρ. Κάναμε τα πρώτα γυρίσματα στην Ορντού, με τους τελευταίας γενιάς πρόσφυγες, που ήρθαν στην πόλη από την Ελλάδα. Τούς ρωτήσαμε για τους Ρωμιούς που έφυγαν από την Ορντού. Μάλιστα, συναντήσαμε και την τελευταία αρμενική οικογένεια που απέμεινε στην Ορντού και κάναμε συνεντεύξεις. Τώρα, σχεδιάζουμε να κάνουμε γυρίσματα με τους τελευταίας γενιάς Ορντουλήδες Ποντίους, που εγκαταστάθηκαν στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης και την Κατερίνη. Σκοπός μας είναι, 90 χρόνια μετά την Ανταλλαγή των Πληθυσμών, να παρακολουθήσουμε τις συνέπειες των 'τραυμάτων', που άφησε ο μεγάλος ξεριζωμός.

Η δομή του ντοκιμαντέρ κινείται πάνω στο τρίπτυχο 'αποχωρισμός-φιλία-νοσταλγία'», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ομέρ Ασάν. Η υπόθεση του ντοκιμαντέρ ξεκινά με την τραγωδία που βιώθηκε με το μεγάλο αποχωρισμό, που άρχισε με την Ανταλλαγή του 1924, ενώ, παράλληλα, μέσα από φωτογραφίες και συνεντεύξεις ξετυλίγεται η νοσταλγία για τους φίλους και τους γείτονες που άφησαν πίσω τους οι Ορντουλήδες Πόντιοι, φεύγοντας για την Ελλάδα. Οι αναμνήσεις των Ποντίων που διώχθηκαν από την Ορντού έφτασαν μέχρι τους δεύτερης και τρίτης γενιάς πρόσφυγες, οι οποίοι αφηγούνται με νοσταλγία τις σχέσεις των προγόνων τους με τους κατοίκους της Ορντού, που άφησαν πίσω τους. «Μ' αυτό το ντοκιμαντέρ θέλουμε να συμβάλουμε στον πολιτισμό της ειρήνης, δίνοντας στο θεατή το μήνυμα ότι, η διαφορετική εθνική καταγωγή δεν υπερισχύει των ανθρώπινων αξιών. Σκοπεύουμε να συμμετάσχουμε με το ντοκιμαντέρ σε διεθνή φεστιβάλ και να το προβάλουμε σε ειδικές προβολές στην Τουρκία και την Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι θα έχει απήχηση», προσθέτει ο Ομέρ Ασάν.

Τα Κοτύωρα είναι η παλαιότερη ελληνική ονομασία πόλης που βρίσκεται στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, ανατολικά της Κερασούντος. Το σημερινό της όνομα είναι Ordu (Ορντού).

Τα Κοτύωρα, σύμφωνα με τον Ξενοφώντα αποτελούσαν αποικία και φόρου υποτελής των Σινωπαίων, διατηρώντας όμως ιδία αρμοστεία. Κατά την Περσική κυριαρχία διατηρούσε την αυτονομία της όπως και όλες οι άλλες πόλεις της περιοχής αυτής. Με την ίδρυση του Βασιλείου του Πόντου, από τους Μιθριδάτες, υποτάχθηκε σ΄ αυτό. Από τα Κοτύωρα, όπου παρέμειναν εκεί οι Μύριοι επί 45 ημέρες μετά από πολλές κακουχίες επιβιβάστηκαν σε πλοία και απέπλευσαν για Σινώπη και από εκεί επέστρεψαν στην Ελλάδα.

Σημειώνεται ότι κατά την περίφημη εκείνη κάθοδο των Μυρίων οι Κοτυωρίτες όχι μόνο δεν δέχθηκαν να φιλοξενήσουν αυτούς στις οικίες τους αλλά τους αρνήθηκαν και την αγορά τροφίμων. Προ αυτής της κατάστασης ο Ξενοφών διέταξε τη βίαιη κατάληψη οικιών καθώς και την δια της βίας προμήθεια τροφίμων και από τα πέριξ χωριά. Η εχθρική αυτή εκδήλωση των κατοίκων ήταν αποτέλεσμα των εισηγήσεων του αρμοστή της πόλης και όχι τόσο αυθόρμητη. Τελικά προσήλθαν πρέσβεις της Σινώπης και αφού στην αρχή απείλησαν πόλεμο στη συνέχεια επήλθε συμφιλίωση και έτσι οι Κοτυωρίτες παρείχαν κάθε διευκόλυνση στους μυρίους. Κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. τα Κοτύωρα αναφέρονται από τον Αρριανό ως μικρή κώμη, ενώ κατά τους Βυζαντινούς χρόνους έπαψε ν΄ αναφέρεται πλέον.

Κατά τον 17ο-18ο αιώνα που άρχισε ν΄ αναπτύσσεται η ναυτιλία στον Πόντο , άρχισε παράλληλα ν΄ αναπτύσσεται και η νέα πόλη, παρακείμενα της αρχαίας, και να ακμάζει εμπορικά. Κύρια προϊόντα της νέας πόλης ήταν αραβόσιτος, φασόλια, καρύδια, δέρματα, γαλακτοκομικά και ξυλεία. Τα Κοτύωρα αποτελούν σήμερα έδρα υποδιοίκησης του νομού της Τραπεζούντας όπου και φέρεται, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, καθαρά τουρκική πόλη.

Σημειώνεται ότι στην αρχή του 20ου αιώνα αριθμούσε 12.000 κατοίκους εκ των οποίων 6.000 ήταν Έλληνες και οι άλλοι Τούρκοι και Αρμένιοι. Η Ελληνική κοινότητα των Κοτυώρων διατηρούσε δημοτικό σχολείο με 150 μαθητές, παρθεναγωγείο με ίσο αριθμό μαθητριών καθώς και ημιγυμνάσιο με 350 μαθητές.

Η έξωση των Ελλήνων έγινε το 1917. Συγκεκριμένα στις 19 Αυγούστου του 1917 ο ρωσικός στόλος άρχισε να βομβαρδίζει τις τουρκικές συνοικίες της πόλης, αποχωρώντας όμως πήραν και πολλούς Έλληνες. Τον Σεπτέμβριο του 1917 ξεκίνησε και η μεγάλη έξωση των Ελλήνων από τους Τούρκους. Στην αρχή οι κάτοικοι οδηγήθηκαν και διασκορπίστηκαν στους νομούς Σεβάστειας και Κασταμονής, εκτός από τους 2.500 που πρόλαβαν μέσω Τραπεζούντας να διεκπεραιωθούν στη Ρωσία. Όσοι δε τελικά κατάφεραν να επιζήσουν μέχρι το 1923 όπου και συνομολογήθηκε η «υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μετανάστευσαν στην Ελλάδα.

ΠΗΓΗ:unews.pathfinder.gr

ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!!!!!!

Πογκρόμ κατά των ένστολων ορθοδόξων χριστιανών που αρνούνται να παραλάβουν την κάρτα του πολίτη, έχει εξαπολύσει μέσα στους κόλπους της η ηγεσία της ΕΛΑΣ, κάνοντας εργολαβία για λογαριασμό της κυβέρνησης. Ο αρχηγός της, ο «καταπράσινος» κ. Ελευθέριος Οικονόμου, εξοντώνει υφισταμένους του, την ώρα που προσπαθεί να ρίξει γέφυρες, μέσω αποστράτων φίλων του, σε «δεξιούς» κύκλους. Την ίδια ώρα, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας σιωπούν υποκριτικά, όπως και η αριστερόστροφη και αρμόδια για τα δικαιώματα των πολιτών ανεξάρτητη αρχή, που το μόνο που κάνει είναι να «παρεμβαίνει» με «πολιτικώς ορθά» και «προοδευτικά» κριτήρια.

Μετά την απόταξη του Δημήτρη Ανδρεάκου λοιπόν, ο οποίος εξέφρασε την άρνησή του επικαλούμενος θρησκευτικούς λόγους, δύο ακόμα αστυνομικοί, αναμένουν να περάσουν από πειθαρχικό συμβούλιο και να αποταχθούν. Υπηρετούν αμφότεροι στο ΑΤ Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη και διακηρύσσουν προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν θα κάνουν πίσω, προβαίνοντας σε μια θαρραλέα ομολογία πίστεως. Η υπόθεσή τους ακολουθεί εκείνη του Αναστάσιου Θεοδωρίδη, από το ΑΤ Σταυρούπολης επίσης, ο οποίος παραιτήθηκε από την ΕΛΑΣ, καθώς είχε κατοχυρώσει δικαίωμα για σύνταξη (έφυγε βέβαια νωρίς, χάνοντας χρήματα), ώστε να μην παραλάβει την κάρτα του πολίτη. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, και άλλοι αστυνομικοί ετοιμάζονται να αντισταθούν στη μεθόδευση της ηγεσίας της ΕΛΑΣ, η οποία δεν κάνει τίποτα άλλο από το να μετατρέπει το Σώμα σε δύναμη πραιτοριανών, απονευρώνοντάς το. Η απόπειρα εθνικού και θρησκευτικού αποχρωματισμού της ΕΛΑΣ, με τη συνέργεια ανώτατων αξιωματικών οι οποίοι «κάνουν καριέρα», όπως λένε ειρωνικά οι υφιστάμενοί τους, είναι πλέον εξόφθαλμη και έχει αρχίσει να προκαλεί την προσοχή της αντιπολίτευσης, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Η αστυνομία «βράζει» και παρά την ανεξήγητη σιωπή της Εκκλησίας (που αλώθηκε από οικουμενιστές, οι οποίοι βέβαια δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την παγκόσμια διακυβέρνηση), οι ένστολοι ετοιμάζουν στην πολιτική τους ηγεσία «χουνέρια». Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες του «ΕΚ», χριστιανικές οργανώσεις ετοιμάζουν μπαράζ κινητοποιήσεων κατά της κάρτας του πολίτη, ενώ χιλιάδες ορθόδοξοι χριστιανοί πολίτες διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους ότι δεν θα παραλάβουν την επίμαχη κάρτα φακελώματος και παρακολούθησης, που φαλκιδεύει τις ελευθερίες μας.

ΠΗΓΗ:www.elkosmos.gr